Pinoy Horror Story

Itong kuwento kong ito ay nangyari sa ikalawang bahay na tinitirhan namin. Bago naman ang bahay na pinatayo ng magulang ko kaya sa mga unang taon naming pagtira sa bahay ay wala pa kaming naranasan na nakakakilabot.

Akala ko, sa kapitbahay lang namin ang maraming nagpaparamdam kasi medyo may kalumaan na ang kanilang tinitirhan at mas naunang ipinatayo nila ang kani-kanilang bahay kesa samin, pero akala ko lang pala 'yon.

Maliit lang ang espasyo ng lote na nabili ng mga magulang ko kaya imbes na palapad ang pagpalaki ng bahay, ay pataas o pahaba itong idinesenyo para kasya ang lumalaki naming pamilya. Three-storey house ang bahay namin, sa ground floor ang sala, kusina, at isang banyo, sa second floor ang kwarto naming magkakapatid at magulang namin at isa pang banyo, at sa third floor ang rooftop at labahan namin.

Busy ako sa pagugupit ng picture ni Bear Brand sa likod ng milk box. Nakaupo ako sa hagdanan patungog rooftop kaya nasa kanan ko ang kwarto namin, na may malaking picture ni Cesar Montano na model sa isang kalendaryo, na di ko maintindihan at bakit dun ko idinikit sa sa labas ng pinto ng kwarto namin, at sa kaliwa ko ang nabukas na kwarto nila mama, at sa gilid pa nun ang madilim, at walang ka-tao-taong banyo namin, na nakabukas rin paharap sa 'kin. Hindi ko alam kung bakit pero parang tinawag ata ako ni Cesar Montano kasi napalingon ako sa picture niya. Medyo natakot ako bahagya dahil kumapal ang kilay niya sa paningin ko dahil sa bumbilya sa hallway namin na kulay yellow. Naaaninag ko naman ang puting ilaw mula sa kwarto ni mama pero iba pa rin ang dating sa picture na yon ni Cesar. Di ko na pinansin ang mga bagay-bagay at patuloy ako sa pagupit ng pictures ni Bear Brand, na hindi ko rin alam at bakit aliw na aliw akong gupitin ang mukha niya kasama ang pamilya na katabi niya.

This time, iba na ang pakiramdam ko, kasi parang may tumatawag na sa 'kin mula sa madilim na banyo. Nilingon ko ito pero walang tao. Maliit lang banyo namin, sa likod ng pinto ang toilet bowl, sa bahagyang itaas ang maliit na nakasarang bintana ng jalousie. Tinitigan ko muna ang banyo ng matagal, tapos nilingon ko ang picture ni Cesar na nakangiti pa, at ibinaling ko ulit ang paningon ko sa banyo. Sakto namang paglingon ko ay may lumabas na malaking uwak. Natigilan ako. Akala ko namamalikmata lang ako dahil sa nakakahilong picture ni Cesar Montano. Pero hindi pala, dahil nang lumipad ang malaking uwak sa direksyon ko, nadama ko ang pagaspas ng mga pakpak nito. Pati buhok ko ay sumasayaw sa hampas ng hangin dala ng pagpagaspas ng mga pakpak niya. Nanigas ako sa kinauupuan ko, pati yata puso ko tumigas dahil ko na naririnig ang pagtibok nito, at hawak-hawak ko ang paghinga ko habang papalit siya sa 'kin. Lumipad ang malaking uwak sa direksyon ko, pero bumangga lang ito sa likod ng hagdan na inuupuan ko ng mga oras na 'yon at bigla itong nawala, pero narinig ko ang paggalaw ng plastik sa tabi ko nung bumangga siya. Nang mawala ang uwak, biglang humampas ang malakas na hangin mula sa banyo kasabay ang pagbulong ng isang boses babae sa kaliwang tenga ko, "Halika.".

Di ko na nilingon ang boses at dahan-dahan akong tumayo at naglakad patungong hagdan pababa ng ground floor, na hawak-hawak ko pa rin ang paghinga pati ang pagtibok ng puso ko dahil sa kaganapan na di ko maipaliwanag.