Pinoy Horror Story

2. Laminate

 

Naikwento ng manager namin ang experience niya dito sa opisina. Ako naman, Shifting, bale nung mangyari to, pang gabi ako. Idescribe ko itsura ng opisina, bale  nasa 2nd floor ang opisina, Malaki at puro glass window.

Sa loob ng opisina ay may tatlong hanay ng mesa na may mga computers. Yung hallway ay kitang kita kasi transparent glass nga ang mga windows. Yung hallway na iyon ay papuntang ROOM A, CR, Lockers and Pantry. Sa gilid ng ROOM A, ay hagdanan papuntang ground floor kung saan ako naka assign. Bale kailangan ko mag laminate ng mga papers na kailangan sa line ko. Kaya umakyat ako ng office, doon lang kasi merong laminating machine. Yung laminating machine ay nasa may glass window.

Umupo ako sa binuksan ang laminating machine. Bale nakaharap ako sa laminating at the same time, nakaharap din ako sa hallway.

 
So eto na nga, nasa kalagitnaan pa lang ako ng trabaho, medyo marami kasi ang ginagawa ko at hindi pwedeng hindi ko matapos at hahanapin sakin ng Group leader ko. Napa tingin ako sa may hallway, bandang CR, kasi akala ko may dumaan. Wala naman pala. Kaya nagpatuloy na lang ako. Hindi ko alam pero mabilis ang tibok ng puso ko. Ininda ko nlng at nag laminate ulit.

Inaantok na ako, bandang alas dos na kasi nun. Nawala ang antok ko ng may mapansin ako.

Isang babae ang lumabas galing sa may bandang CR. tinitigan ko kasi hindi gaanong maganda ang ilaw sa hallway nun. Mabilis, mabilis ang lakad niya, tinitigan ko lang at doon ko napag tanto na hindi siya naglalakad! Nakalutang siya! Ang bilis! Ang bilis din ng takbo ng puso ko. Hindi ako makahinga kasi sa direkyon ko ang punta nya! Nang matapat siya sa ROOM A, bigla siyang nawala. Hindi ko nakita mukha niya kasi prang nakayuko siya at ang haba ng buhok! Itim din ang suot nya kaya akala ko mamamatay ako sa sobrang takot.

Nang mawala siya, unti unti kong hinanap ang hininga ko. Hindi pa ako nakakagalaw ng tuluyan, nang Makita ko ulit siya!! Parehong pareho kanina, galing sa may CR, mabilis na lilipad  papunta sa direksyon ko at mawawala pag dating sa may ROOM A. Sa sobrang takot ko hindi ko na maigalaw ang buong katawan ko, pakiramdam ko maiihi na rin ako sa takot. Hindi ko rin maialis ang mata ko sa pagkakatitig sa kanya, ni hindi ko magawang kumurap man lang at parang bangkay na ako kalamig. nang ilang Segundo na nakalipas, unti unti ko ng naigalaw ang katawan  ko, unti unti kong inaayos ang mga ginagawa ko, blangko ang isip ko, ang alam ko lang kailangan ko na umalis.

Nang makahinga ako ng malalim, gumaan pakiramdam ko, inisip ko na hindi na magpapakita. Isinalang ko na ang huling papel na dapat kong ma laminate. Inayos ko na ang lahat, hindi na rin ako natingin sa may hallway. Tiniis ko para lang matapos ang trabaho ko kesa magalit sakin ang GL ko. Sa isip ko sa wakas, tapos na.tatayo na ako nang mapansin kong may nakatayo sa pintuan ng ROOM A. Yung babae!!! Nakayuko lang siya! Gumigilid na ang luha ko, alam kong hindi ako makakababa ng mga oras na iyon, kasi ang hagdan pababa ay nasa gilid ng ROOM A.! bgla akong nagulat ng mag ring ang phone! Sa isip ko,” Putcha! May telepono pala dito! Bakit di ako tumawag ng kasama?!” agad agad kong sinagot ang phone, yung GL ko pala, ang tagal ko daw baka daw tumatambay pa ako, napahinga ako ng malalim, sabi ko na bababa na ako. Lumingon ulit ako sa ROOM A, wala na ang babae. Dinampot ko ang mga gamit at dali daling bumaba. Hakbang kung hakbang ang ginawa ko. Takbo agad agad. Pagbaba, iyak ako ng iyak. Hindi rin ako nakapasok kinaumagahan.



-Mii.