Pinoy Horror Story

Noong buhay pa ang aking lola ay hilig niyang mag tanim ng mga halaman at bulaklak. Alas kwatro ng madaling araw ay gumigising na siya para alagaan ang kanyang mga halaman.

 

Sa sobrang hilig niya sa halaman ay madalas kinakausap niya ang mga ito. 

 

Madalas siyang nakikita ng aming mga kapitbahay na kausap ang kanyang mga halaman, at dahil dito madalas napagkakamalan siyang may problema sa pag iisip. 

 

Maging ako ay madalas kong marining si lola na kinakausap ang kanyang mga halaman at minsan narining ko siyang nag sabi sa halaman na "bumukadkad na kayo at dadaan na sila." 

 

Ang hardin nga pala ni lola ay nasa labas ng aming bahay, bago ka makarating sa aming bahay ay dadaanan mo muna ang kanyang hardin. 

 

Araw-araw ay naririnig ko ang aking tiyahin, panganay na anak ni lola at nag iisang babae. Lagi niyang pinapagalitan ang aking nakakatandang kapatid na lalake dahil hindi daw sinasara ang gate. 

 

 

Maaga kasi gumigising ang aking tita upang mamalengke at lagi niyang nakikitang bukas ang gate namin pagkalabas niya ng bahay 

 

"Pano kung pasukin tayo ng magnanakaw? Lagi ka nalang kasing lasing umuuwi, kaya siguro nakakalimutan mong i-lock ang gate!" galit na sinabi ng tita ko. 

 

"Hindi naman ako gumala kagabi ah! Tanong mo pa kay papa!" - sagot ni kuya ko kay tita

 

Araw-araw kong naririnig ang aking tiyahin na sumisigaw sa galit dahil nakabukas na naman ang gate namin. 

 

 

Hanggang sa magkasakit si lola, at kalaunan ay pumanaw na. 

 

Isang araw ay lumapit sa akin ang isang kapit bahay, kilala siyang albularyo sa lugar namin, tinanong niya ako kung may puno sa likod ng aming bahay. 

 

"Pano niyo po nalaman?" - tanong ko sa kanya, ni minsan kasi hindi pa naman siya nakapasok sa aming bahay. 

 

"Madalas ko kasi sila makita, may prosisyon papunta sa inyong bahay tuwing madaling araw." - sabi ng matandang babae. 

 

"Ano ho? B-b-bakit may prosisyon?" -takot na tanong ko sa kanya. 

 

"Wag kang mag alala, mababait naman sila. Sadyang nasa likod lang ng bahay niyo ang tahanan nila kaya sila dumadaan sa bahay niyo." - sagot ng matanda 

 

 

"Kaya pala narinig ko si lola noon..." - di ako natapos magsalita

 

"Oo, gustong-gusto nila ang mga halaman ng lola mo, kaya madalas nilang kinakausap ang iyong lola. Sila din ang nagbabantay sa bahay niyo, kaya ni minsan ay walang nangahas na pumasok sa inyong bahay. Nakakalungkot lang at wala ng nag-alalaga sa mga halaman dahil wala na ang iyong lola." 

 

 

Hanggan ngayon, lagi paring nakabukas ang aming gate. 

 

Hanggang dito nalang mga kapatid. Please comment for more stories :)