Pinoy Horror Story
GhostStoriesAko si Sharon. At ito ang ilan sa aking mga personal na karanasan.
1. Papasok ako sa trabaho, at dahil male-late na ko nag-taxi ako. Pagpara ko ng taxi sumakay ako sa likod. At umandar na nga ang taxi pagkatapos kong sabihin na sa Makati ako papahatid. Habang nasa byahe kami nagulat ako nang biglang may batang tumayo sa harapang passenger seat. Maliit na batang lalaki parang mga 4 years old lang, maputla, payat, pero nakangiti. Nakatayo sya sa upuan at nakaharap sakin. Nginitian ko ang bata. Mukha naman syang malambing at tahimik. 10 minutes sigurong nakatayo ang bata habang nakatingin sakin, at mga 10 minutes na rin akong ngiti nang ngiti at inaaliw aliw ang bata. Napapansin ko tinitignan ako ng driver sa rear view mirror. Nahiya ako, baka isipin nya mukha kong tanga, hehehe, pero at least nilalaro ko yung anak nya diba?
“Hehe kuya anak nyo po? Lagi nyo po sinasama sa byahe?” sabi ko sa driver.
Tinignan ako ng driver sa rear view mirror at nagtanong, “Ano ho ma’am?”
“Ito po kakong bata. Wala po siguro magbabantay kaya sinasama nyo nalang po sa byahe.” Ngini-ngitian ko pa rin ang batang nakatingin sakin habang naguusap kami ng driver.
Saglit lumingon ang driver sakin. Parang nagtataka. Mabilis din nyang tinignan ang bakanteng space sa tabi ko sa likod ng passenger seat.
“Ma’am? Wala naman po tayong kasamang bata. Single pa po ko Ma’am, wala pa po ko anak.”
Kung nakaharap lang ako sa salamin nakita ko siguro kung pano namutla ang mukha ko. Pagkatapos sabihin ni kuya driver yun nakatigtig pa rin ako sa batang lalaking nasa harapan ko. Nabigla ako na may halong hiya (dahil mukha pala talaga kong tanga kanina kay kuya). Dahan dahan akong huminga ng malalim, at lumingon sa labas ng bintana. Tapos pumikit ako hinilot ko ulo ko mga 5 seconds. Pagmulat ko, wala na yung bata.
2. Pumunta ko sa bahay ng classmate kong si Camille nung ako ay college pa lang. Gumagawa kami ng thesis non kaya sleepover daw sa bahay nila. Tanghali palang ng Sabado andun na kami pero syempre nagkekwentuhan lang kami at nagtatawanan, wala pa sa mood simulan ang thesis. Niyaya kami kumain ng mama nya. Dalawa lang daw silang andun sa bahay dahil umalis ang kuya at daddy nya. Pagkatapos kumain nilapitan ko ang grand piano na nasa sulok ng sala nila. Hindi ako marunong mag-piano pero umupo ako at kunwari tumugtog ng kung ano-ano. Maya maya nagulat ako ng may maramdaman akong humaplos ng binti ko! Pero hindi ko pinansin. Inisip ko baka may pusa sila na naglalambing lang, gaya ng karaniwang ginagawa ng mga pusa na umiikot ikot sa paa. Pero ilang saglit lang naramdaman kong may kamay na humawak sa binti ko at hinila ang paa ko! Sumilip ako sa ilalim ng piano at doon nakita ko sa ilalim ang isang batang babae. Nakatingin sakin, nakangiti ng pilya habang hawak ang binti ko.
“Anong name mo?” nakangiti kong tanong habang nakatungo ako sa ilalim ng piano, medyo pa-baby talk pa.
Hindi nagsalita yung bata. Binitawan nya binti ko tapos gumapang palayo, then tumayo. So inangat ko ulo ko, ineexpect na makikita ko sa harapan ko ang batang babae. Pero wala. Walang batang tumayo galing sa ilalim ng piano. Tumayo ako sa pagkaka-upo, nilibot ko ng tingin ang buong sala. Sa may bandang TV nakita ko ang picture ng batang kakakita ko lang sa ilalim ng piano.
“Camille, may baby sister ka pala?” tanong ko kay Camille
“Oo pano mo nalaman?”
“Ayun oh, nakita ko sa picture, kamukha mo eh hehe”
“Ah oo. Naku kung makita nyo yan makulit yan. Uga-ugali nyan lolokohin si Daddy lalo kapag nagpa-piano. Gagapang yan dyan sa ilalim tapos hihilahin yung paa ni Daddy!” tumtawang kwento ni Camille. Napatawa rin ako.
“Ahhhhh kaya pala kanina hinila din nya paa ko, pilyang bata, mana sayo!” sabi ko.
“Ha?! Hinila paa mo? Sino humila?” nakita ko kumunot na noo ni Camille habang tinatanong ako.
“Kapatid mo! Kanina lang, as in mga 5 minutes ago. Ang cute nga nya eh.”
Sumeryoso ang mukha ni Camille. Parang naluluha.
“Sharon, last year, nagka-dengue kapatid ko. Hindi namin naagapan.”
"Oh talaga? Anong nangyari, grabe pa naman dengue”
“Namatay sya. Patay na kapatid ko, last year pa”